شعر شکسته

طوفان شده درونم  باد شکسته ام باز
از دست رفته بر گرد  در خون نشسته ام باز

از موج موج دریا می پزسم از تو بوئی
ای ساحل غریبه از دست رفته ام باز

طعم خوش نگاهت شیرین ترین شکرهاست !
روزی توفقی کن فرهاد خسته ام باز

شبگرد آسمانها در جستجوی من باش
گرد و غباری از درد  از هم گسسته ام باز

 
شعری بگو برایم باران بیارد آنرا
طوفان مهربانی شعر شکسته ام باز